در شگفتم از مردمی که امروز به آدمکشی که بغایت روی معاویه و یزید را سپید ساخته، اقتدا کردند! براستی کسی که دستور و حکم کشتار و تجاوز ـ حتی به مردان ـ را داده و در کارنامۀ خود دارد، در دیدگاه متدینین زمان قابل اقتدا است؟ آیا از عدالت عاری نیست؟ آیا راستی و درست کرداری در منشش پدیدار است؟ باید براستی به آن روزه داران که سی روز را هم ریاضت کشیده اند، همراه با تحسین گفت: اعمالکم مقبول و سعیکم مشکور!!!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر