یکی از چالش هایی که جامعۀ بشر دوست و فعالان حقوق بشر در اقصی نقاط جهان و بویژه در ایران با آن دست و پنجه نرم می کنند، معزل اعدام است. و نیز همواره در نشست هایی که در این پیرامون با مسئولان و نمایندگان جمهوری اسلامی در کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل متحد، شورای امنیت و ... برپا گردیده، فرستادگان حکومتی از نقش و خواستۀ مردم در این پیوند سخن گفته، و چنین وانمود کرده اند، که این خودِ مردمند که خواستار اعدام برای انجام فرآیند قصاص و عبرت مجرمان می باشند. اما اگر اهداف سیاسی رژیم کنونی ایران در پساپردۀ اعدام مخالفان سیاسی ـ که در بسیاری از موارد معاندان حکومتی نظیر زهرا بهرامی و برادران فتحی را با جرایم ساختگی حلق آویز نموده ـ کنار گذاشته شود، آیا مردم حاضرند تا منش دموکراتیک در پیش گرفته و از این مجازات برای همیشه صرف نظر نمایند، تا آنجا که بتوان از این معزل برای همیشه رست، و فعالان بتوانند در یک جبهه با رژیم سفاک اسلامی به مصاف در آیند؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر