اصلاح طلب و اصلاحات در نظامی الهی «خنده دار» نیست؟

نظامی که پس از هیجده ـ نوزده سال از آغاز روی کار آمدنش آنچنان در کثافت و نجاست غرقه بود که نیاز به اصلاح داشت، کجا می توانست مشروعیت ـ آنهم الهی ـ داشته باشته باشد؟! و نیز نکتۀ طنز اینجاست، که این نظام سراسر نکبت، از اصلاح طلبانی برخوردار است، که خود روزی در دوران ویرانسازی ایران و به نگونبختی و نابودی کشیده شدن مردم در رأس امور بوده اند! جا دارد که این گروه اپوزیت نوزاده را با این پرسش روبرو ساخت ـ و اگر پرسیده شده باز تکرار کرد ـ که در روزهای پیش از آغاز اصلاحات آنان کجا بوده، و اصولاً عزم اصلاح چه چیز را داشته اند؟

مردم سادۀ ایران نیز جوگیر و دلخوش از آن که شاید این گروه که در رأسشان هاشمی، موسوی، کروبی، خاتمی و و و و بودند و هستند، آمده و زندگیهاشان را سامان خواهند داد. غافل از آنکه چه در این سی و اندی سال که بر کشور نگذشته است. شاید من نیز خود ـ مانند بسیاری ـ هنگامی که کروبی از خامنه ای پرده بر می داشت، چشم از رویدادهای پیرامون شهرام جزایری، بنیاد شهید، داستان مجلس دامادی پسرش در سال 71 و حکم حکومتی در مجلس ششم بستم. همچنین هنگامی که هاشمی در تابستان 88 به نماز جمعه رفت، همه گمان می بردیم که این هاشمی، هاشمی دیگری شده است. وای بر احوال ما.
توجه خوانندگان ارجمند را به متن گفتگوی باهوشنگ بوذری ـ که خود به تعبیر یکی از نظر نگارندگان نقل به مضمون «خُرد دزدِ کلان دزد گزیده» شهرت گرفته ـ جلب می نمایم.

نکته ای طنزگونه نیز در پس ماجرای انتشار فایل صوتی مهدی هاشمی نیز بچشم می خورد، که آن از رابطۀ «نیک آهنگ کوثر» با خانوادۀ هاشمی و محبت خاص وی به شخص مهدی هاشمی پرده بر می دارد. آنجا که در فایلی تصویری در یوتیوب بوذری را «بی وجدان» خطاب کرده، و او را مسبب سلب هواخوری مهدی در زندان می داند!!! هیهات ... که در این روزگار که همه چیز به بیزنس ختم می شود، دیگر به که می توان اعتماد کرده و دلخوش داشت؟ با این همه چموش یزدان مهرورز به ایران و ایرانی رحم کناد.

بامید پیروزی مردم ایران