یک کلام و ختم کلام به تمامی اپوزیسیون داخل و خارج ـ جان من فدای خاک پاک میهنم

حضراتی که همگِنان در راهی گام برمی دارید که سرآخر مقصودتان ـ دستکم آنچنان که از گفتارتان برمی آید ـ براندازی این نظام سراسر نکبت اسلامی ـ ولائی است. آیا یک بار ـ ولو یک بار ـ شهامت و توان از خودگذشتگی را در خویشتن می بینید، که از منیت ها، خودستایی ها و ... دست کشیده و با یکدیگر همبسته و یکپارچه گردید؟ آیا می توانید؟

امروز که ایران در شرایطی بحرانی و حساس بسر می برد، و چشم و امید مردم به نیروهای اپوزیت داخل و خارج کشور است، یکایکتان شوربختانه و سوگمندانه زوار در رفته و از هم گسیخته ساز خود را می زنید! چــــــــــرا و آخر چــــــــرا؟!!! بنی صدر از سویی، نوری علاء از سویی دیگر، و سایر گروه های اپوزیسیون و سازمان های اسنجام یافته، و و و و!!! اصلاح طلبان که بر رخ و دستان هاشمی ـ این نجاست ویرانساز ایران ـ بوسه می زنند،  و حال و روزشان که معلوم است!

آقایان و بانوان اپوزیت؛

یکبار برای همیشه دست در دست یکدیگر نهید و یکپارچه برای ایران و ایرانیان گامی ارزنده بردارید. سی و چهار سال سپرید و حاصلی جز ناکامی، بدنامی و عدم اعتماد مردم ایران به اپوزیسیون، و از دیگر سو بقای رژیم جنایتکار ولائی پدید نیامده است. امروز ایران در پرتگاهی است که می تواند سرنوشت ایران را به شومی رقم زند. مردم ایران و بویژه نسل های آتی هرگز شما را نخواهند بخشود، اگر و تنها اگر شما برای مصالح ایران و مردم با یکدیگر متحد نشده، و برای تغییر نظام نجس اسلامی همت نگمارید. تاریخ بر شما قضاوت خواهد کرد، و کتاب ها از نوری علاء، بنی صدر، شریعتمداری، گنج بخش، خادم، مهتدی، واحدی، تقی زاده، سازگارا، نوری زاده و دیگر نام آشنایان اپوزیت سیاسی بواسطۀ شخص گرایی، موازی سازی و نپیوستن به یکدیگر برای ریشه کنی این رژیم و پیامدهای بقایش، مانند حاج ابراهیم خان کلانتر و امثال او به بدی و خیانت به میهن و ملت خواهند نوشت.

ختم کلام

ای ایران ای مرز پر گهر

ای خاکت سرچشمه هنر

دور از تو اندیشه بدان

پاینده مانی و جاودان

ای … دشمن ارتو سنگ خاره ای من آهنم

جان من فدای خاک پاک میهنم ...

آری و تنها و تنها جان ما فدای خاک پاک میهنمان، ایران