۱۳۸۹ اسفند ۱۱, چهارشنبه

آیا در سفارتخانه های جمهوری اسلامی باشرف دیگری وجود ندارد؟!

آنچه که ساعاتی پیش در خبرها دیده و شنیده شد، احمد ملکی، دبیر اول سرکنسولگری جمهوری اسلامی در میلان ایتالیا نیز بجمع مستعفیان و معترضان سیاست های کشتار جمعی و حاکمیت خودکامه پیوست. وی که خواهر زادۀ مهدی کروبی است، بیش از این تاب همراهی و همسویی با رژیم جنایتکار را نیاورده است.

اما در این پیوند پرسشی از نظرها گذر میکند، که آیا در این نزدیک به دو سال پس از کودتای انتخاباتی 1388، و رویدادهای دردناک و اندوهبار اعم از کشتارها، دستگیری ها، بازداشت ها، شکنجه ها، تجاوز بعنف ها، اعدام ها و آن همه رنج و شکنج هایی را که مردم در این مدت به جان خریده اند، چرا کناره گیری وی آنچنان به درازا انجامیده است؟ جای شکرش باقی است که در هر روی این اقدام مردم گرایانه در خصوص این دیپلمات پیشین سرانجام روی داد.

و اما آیا در میان دیگر کارکنان سفارتخانه های رژیم، انسان آزاده و با شرف دیگری وجود ندارد که به مردم بپیوندد؟! هنگامی که در میان توده های مردم در داخل کشور، کناره گیری از همکاری با حکومت از نظر و سخن گذرانده می شود، بیدرنگ این چرایی بر ذهن می نشیند که آن اقدام و بدنبال آن پیوستن به مردم، چه پیامدهای ناگواری را برای مستخدمین دولت در پی خواهد داشت، که نخستین آن از دست دادن بسیاری از امکانات معیشتی و اقتصادی، و در سطوح بالاتر خطر احتمالی پیگرد از سوی دستگاه های قضایی و امنیتی است. اما از آنجا که این رویکرد، هرگز دربردارندۀ چالش ها و اثرگذار بر زندگی دیپلمات های ایرانی در کشورهای گوناگون و خارج از مرزهای ایران نیست ـ که اگر بود بر دیگر مستعفیان می بود ـ چرا دیگران را مشمول امر نمی سازد؟

پیامی به کارکنان دفاتر نمایندگی جمهوری اسلامی

از آنجا که رژیم کنونی در آستانۀ فروپاشی قطعی است، و دیر یا زود معادلات سیاسی در ایران دستخوش تغییرات اساسی خواهند شد، دیری نخواهد پایید که ناگزیر به انجام اقدامی مشابه خواهید گشت. و همچنین هرگونه همسویی تا سرنگونی کامل رژیم، روزگاری را از برایتان رقم خواهد زد، که می تواند بر شما بسیار ناخوشایند رخ نماید. بدانید که با وجود نامحبوبی این نامردمان در عرصۀ بین المللی و جهانی، پس از سقوط قریب الوقوع، هیچ جایی برای زندگی و آتیۀ خود و خانواده در دسترستان نخواهد بود. پس زهی خیال باطل که اگر ورق برگشته، و روزگار بر روی مردم ایران لبخند زند، شاید با تسلیم درخواست پناهندگی در کشورهای دیگر، مجالی برای زندگی در خارج را خواهید داشت. کسانی که به این رژیم منحوط بقول سردمدارانش اسلامی تا نفس های پایانیش وفادار بمانند، در فردای ایران جایگاهی میان خیل عظیم مردم را نداشته، و از دیگر سو عطوفتی را از دیگر کشورها و دولت ها نخواهند دید. از اینرو هر اقدام از این دست، و کناره گیری زود هنگام شما از همکاری با این دژمخویان دیو سرشت می تواند سرنوشت سال های دیگر زندگیتان را به وجهی بهتر رقم زده، و شادی را بر هم میهنانتان و ناکامی را بر خودکامگان در پی نهد.

والسلام علی من التبع الهدی

ارسال به بی رنگی

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر